Bize biraz kendinizden ve rahatsızlığınızdan bahseder misiniz ? Kendimden bahsedecek olursam, 1981 Zonguldak doğumluyum ve Galatasaraylıyım. Doğuştan ortopedik bir eklem rahatsızlığı tanısıyla halk tabiri ile "engelli" sıfatına sahip oldum ancak ben buna “Özel Olmak” demek istiyorum ve özel olduğumu düşünüyorum. Liseyi Zonguldak'ta bitirdim. 2009 yılından beri Göktürk'te yaşıyorum. Sağlık durumum sebebiyle dışarıda okuyacak imkanım olmadığı için Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi'nde İşletme Bölümü okudum. Kod yazarken kendimden geçerim. Geceleri çalışmayı çok severim. Bu benim için meditasyon gibi ve bir tutku. Sevdiğim insanlara da tutkuyla bağlanırım. Engelliler için üye olduğunuz bir dernek var mı ? Zonguldak’ta bir derneğe üyeyim ancak aktif olarak bir faydasını görmedim. Mutlaka görenler olmuştur ancak belirli düzeyde. Derneklerin “Sosyal Yardımlaşma Kurumu” gibi kapı kapı gezmeleri gerekiyor. Dernek başkanlarının ek iş yapmalarına karşıyım. Kendini sadece bu işe adamalı ve sorumluluk almalı ki faydalı olabilsin. Ben derneklerden daha çok aktivite bekliyorum. Mesela Göktürk'te dernek yok. Eminim evlerine hapsolmuş engelli arkadaşlarımız var. Göktürk'te dernek açmak isterim ama bu çok büyük sorumluluk gerektiriyor. Bugün bilişim dünyasının içinde yer alıyorsunuz. Eğitim süreciniz nasıl geçti ? Kendinizi nasıl geliştirdiniz ? Eğitimime devam etmek, hem kişisel gelişimim, hem de sosyal bağlantılarımı güçlendirmek anlamında çok önemliydi benim için. Bilgisayar merakım ilkokul 3. sınıftan beri var. O zamanlar televizyona bağlanan bilgisayarlar kullanırdık. Ortaokul 2. sınıfta bilgisayar kursuna gitmeye başladım. Kursta bilgisayarın temel yapıları, programlarını gösterdiler.1999 yılında lisede internetle tanıştım. Bu benim dönüm noktam oldu. Artık farklı bir şeyler yapmalıydım. "Web sitesi yapmak!" fikri doğdu birden. İçinde gezip dolaştığım bunca sitenin birinin de mimarı "ben" olmalıydım! O zamanlar mIRC sohbet programı vardı. Orada arkadaşım, ortağım Asım Ekinci ile tanıştım. Benim için 2. dönüm noktası bu oldu. 2002 yılında Sanal Kurs adında yüz bini aşkın üyemizin olduğu bir eğitim sitesi yaptık. İnsanlara faydalı olmaya başladık. Bir çok üniversitede seminerler verdik. Orada bilgilerimizi paylaştık, kendi bilgilerimize bilgiler kattık. 2009 yılında Asım Ekinci ile birlikte haber yazılımı şirketi TE Bilişimi açtık. TE ismi de soyisimlerimizin baş harflerinden oluşur. Yazılım kısmıyla ben, Asım Bey de pazarlama, yönetme kısmıyla ilgileniyor. Birbirimizi tamamladık. Yavaş yavaş ekibimizi büyüttük. Şu anda yurtdışıyla birlikte 13 kişilik bir ekibiz. Gelecekte global pazar hayalim var. Tüm dillere uygun V6 haber sistemi projesi geliştirdim. Yakında kullanıma başlanacak. Benim için maddiyat her zaman arka plandadır. İşimi sevdiğim için maddi olanaklara kavuştum. İşime aşığım. Engelli olmanız yaşam kalitenizde neleri olumsuz etkiledi ? Buradaki anahtar kelime “kendinle barışık ol”… Bunu yapabiliyorsanız zaten hem siz hayatı seviyorsunuz hem de hayat sizi seviyor demektir. Hayattan kastımız da aslında “insanlar” olduğu için onları mutlu ettikçe sizde mutlu oluyorsunuz. Yeri gelir kendimle dalga geçerim, yeri gelir arkadaşlarım benimle dalga geçer ya da tam tersi olur ben onları “Ti”ye alırım...Engellilik durumunu insanlara sürekli yansıtırsanız hem kendi psikolojiniz bozulur hem de çevrenizdekileri üzmüş olursunuz düşüncesindeyim. Kendiyle barışık insanlar daima pozitif enerji saçıp mutludurlar, ben de kendimce böyle olduğumu düşünüyorum. Bu sebeple hayatımı olumsuz etkilemesini bir yana bırakıp işin eğlence tarafını görmek bana mutluluk veriyor. Hiç bir zaman kendimi engelli olarak görmedim. Küçükken arkadaşlarımla oyunlar oynadım, arkadaşlarım hiç bir zaman bana kötü bir durum yaşatmadı. Durumum yaşam kaliteme katkı sağladı. Herkes tarafından sevilen, Metin Şentürk gibi kendimle barışık biriyim. Özel bir insan olduğumu düşünüyorum. Günlük yaşantınızda neler yaparsınız ? Tabii ki insan arada nefes almalı, sürekli bilgisayar ile uğraştığınızda yaptığınız işten de nefret eder hale geliyorsunuz. Ben fotoğrafçılık ile uğraşıyorum. Ek olarak ise Photoshop’ta fotoğraf çalışmaları yapmaktayım. Çekimlerimi ve çalışmalarımı Instagram sayfamda paylaşıyorum, beğeniler geldikçe mutlu oluyor insan. Gezmeyi severim. Örneğin bazen uzun süre bilgisayarda çalışırım, ofiste ve evde dururum bazen kafam eser gece vakti dışarı çıkarım. Tabii arkadaşlarımla aynı frekansta olduğum için bu mutluluk daha da artıyor benim için. Benim yaşadığım enerjik hayatı çoğu insanın yaşadığını düşünmüyorum. Eğlenceli biriyim. Arabalara merakım var ve kullanmamda sorun yok. Starbuck'ta oturmayı çok severim. Ekip olarak Göktürk göletine gideriz mangal partisi yaparız. Dışarıdan gelenlerde burayı çok seviyor. Burası onlara cennet gibi geliyor. Göktürk dışına pek gitmem çünkü bana dışarısı Anadolu gibi geliyor. Engellilerin istihdamda hak ettikleri yeri alması için neler yapılmalıdır ? Engellilerin kamuda dahil uzaktan çalışma imkanlarının olması gerekiyor. Evde hizmet olmaması, engellilerin bürokrasiye takılması çok büyük sorun. Mesela geçen seçimde okulda rampa sorunu olduğu için oy kullanamadım. Bu seçimde engelli beyanı verdim, o şekilde kullanabildim. Göktürk'te engelliler için yaşamı zorlaştıran sorunlar nelerdir ? Göktürk'te engelliler için araç park yeri sıkıntısı var. Ben kendi ofisimin önüne bile araç park edemiyorum. Ama araç park yeri olsa bile onu da kullanan insanlar olur, bunun bilincindeyim. Ofisimin giriş katında rampa yoktu. Yönetimle görüştüm, rampa yaptırdım. Bence uygun bir şekilde her binaya rampa yapılması lazım. Bazı yerlerde ise rampalar çok dik yapılıyor. Burada kaldırımlara çok fazla araç park ediliyor. Bunun için sticker yaptırdım. Park eden araçların sileceklerinin altına yapıştırıyorum. Üzerlerinde "Beni Engellemeyin" yazıyor. 90'lı yıllara göre çok ileri olsak da Avrupa'ya göre çok gerideyiz. Bu iyi anlamına gelmesin ama Göktürk'te engelli olarak yaşamak diğer yerlere göre daha kolay. Kaldırımlarda rampa olmadığı için asfaltlardan gidiyoruz ve yanımızdan kamyonlar geçiyor. En büyük sorunlar ise elektrik kesintisi ve hastane olmaması. Elektrik sorunu yüzünden jeneratörü olan bir siteye taşınmak zorunda kaldım. Başka bir sorunda engeliler için spor aktivitesi olmaması. Burada bir spor salonuna kayıt olmaya gittim. Tekerlekli sandalyemin zemine zarar verebileceği gerekçesiyle beni kayıt etmek istemediler. Ama yinede Anadolu'ya göre Göktürk halkı engellilere karşı daha alçak gönüllü ve anlayışlı. Son olarak söylemek istediğiniz bir şey var mı ? Hayaller olmadan hiç bir şey başarılamaz. Bu konumumda bir hayaldi. Şartlar engelliler için eskiden daha zordu. Zamanla daha iyiye gidiyor. Bu röportajlarda, daha iyi duruma gelmemizde çok etkili oluyor bence. Bana hayatımın her noktasında daima destek ve başarılarımda pay sahibi olan aileme ve arkadaşlarıma teşekkür ediyorum. Ekibinize, okurlarınıza selam ve sevgiler… Ofisimize bekleriz. Peki son olarak okurlarımızın size ulaşabilecekleri iletişim bilgileriniz nelerdir? E-Posta: atekin@tebilisim.com Instagram: @dr_weaver